Danlee Torres

Danlee Torres
Single
OFW: Factory Worker, Korea 2005-Present

Isinilang ako ng taong 1983. Ang sunod sa akin, isa pa ring lalaki, 1985. Ang pangatlo, isang babae ay isinilang ng 1989. At talagang masasabi ko isang miserable ang aming buhay. Noong 1985 napapunta ako sa aking titan a tinatawag kong mommy Yola. Kinupkop niya ako, tumira akos sa bahay niya. Ako ay 2 ½ taong gulang noon. Nag day care ako noon ako ay 3 ½, kindergarten, noong 4 ½ tinaggap ako sa Grade 1, 5 ½ sa grade 2 at 6 ½ nag grade 3. Noong pag grade 4 ko ako ay kinuha ne muli ng aking mga magulang at nakapiling ko muli and aking mg kapatid. Naka limang taon ang pagtira ko sa aking Tita o Mommy Yola. Nangyari yon parang makatulong ang Mommy ko sa aking mag magulang.

Nakatapos ako ng elementary school noong 1991. Sa mga taong sumusunod maraming beses kaming magkakapatid na nag lipat lipat ng tirahan. Hanggang sa napatira kami sa lupa ng aking Tita na nasa America. Kinausap siya ng aking ina at pumayag naman siya. Mayroon siyang isang anak na binata.

Una kaming nagtayo ng bahay sa lupa ng pag-aari ng tita ko. Pagkatapos ng isang taon ipinagpatayo na rin ng isang bahay ng tita ko ang aking pinsan. Nasa high school na ako noon. Maganda ang aming samahan. Kung may kailangang ang aking pinsan, ako ang gumagawa. Ako rin ang naglilinis ng kanyang bahay. Mayroon naman kapalit itong ginagawa ko. Nakatulong ako ng kaunti sa aking mga magulang sapagka’t itong binibigay ng aking pinsan ay ginamit kong pangbaon sa buong isang lingo.

Lumipas ang taon, nagasawa ang aking pinsan. Ang aking ina ay nagtratrabaho sa isang pabrika bilang isang factory worker. Maganda ang kita ni Inay ditto at si tatay naman au nagsumikap ding makatulong kay inay. Pero malupit sa kanya ang kapalaran. Noong 1997 nanganak muli si inay ng isang baby girl na hindi inaasahan. Makalipas and ilang buwan nagwelga ang factory na pinapasukan ni inay. Natapos naman yung welga, at muling nagtrabaho si inay. Nasa college na ako at high school na ang aking dalawang kapatid. Pagkalipas ng ilang taon natuluyang nagsara ang factory na pinapasukan ni inay. Hindi kami pinahinto sa pag-aaral at muling nag-isip ng ikabubuhay para sa amin and aming mga magulang. Sa panahon na ito dumagok sa amin and di inaasahang pangyayari. Nagkaroon ng di pagkakaunawaan ang aking ama at ang aking pinsan, at dahil ditto pinlayas kami sa lupa na kung saan kami nakikitirik. Sila Nanay ay tumira sa puder ng aking lolo, kasama ang bunso kong kapatid. Naiwan kaming tatlong magkakapatid. Nakiusap ang aking inay sa mg tito at tita naming at kami ay naihanap niyang tirahan sa tatlong iba ibang bahay. Ako ay tumigil uli sa bahay ng mommy Yola ko.Ako ay 4th year college na.

Di nagtagal, nakapagpatayo kami ng bahay sa Bay, Laguna. Ang aking ama ay nakasumpong kung minsan bilang karpentero. Ang aking inay naman ay namasukan bilang katulong sa isang American citizen sa lugar na malapit sa amin. Malaking tulong sa aming magulang ang pagtigil naming magkakapatid sa aming mga tita at tito. Magkalipas and isang taong huminto ng pag-aaral ang aking kapatid at nagging “car wash boy” parang makatulong sa inay at itay. Pagkatapos ng isang taon, natapos na ako ng kursong AB o Liberal Arts, subali’t mahirap na mahirap maghanap ng trabaho.

Di ako namili ng mapapasukan ko. Ako y nagging waiter sa isang fast food restaurant sa Enchanted Kingdom. Ang contract ko ay every 6 months lamang. Nagtagal ako rito. Dumating ang araw na natulungan ng mommy Yola ko makakuha ng trabaho bilang domestic helper sa Korea. Agad nag-ayos ng papeles at sa taong 2003 natuloy si inay sa pagtratrabaho sa bansang Korea. Naging masaya kami, nguni’t nagging mahirap para sa amin ang mawalay sa aming ina. Nalungkot kaming magkakapatid lalo na ang bunso naming. Pero naroon pa rin ang tuwa naming sapagka’t kahit paano giginhawa kami. Ang bunso naming ay naiwan sa idad na 2 ½, naawa ako sa kanya. Tanging si tatay lang ang kasakasama ng mga kapatid ko, dahil nagtratrabaho ako. Weekend lang ako umuuwi sa amin. Malimit kaming tinatawagan n gaming inay, halos araw-araw sa telepono o by mail kami nagkukumustahan.

Muling nakapagaral ang kapatid ko, natapos nila and high school. Umuuwi si inay every 6 months. Noong 2004 pinagapply ako ni inay sa POEA Employment Permit System. Makalipas and isang taon, natawag ako noong October. Matagal magayos ng papeles at nagamba ako sa aking medical. Nagkaroon pa ng gamutan. Pagkatapos ng lahat ng requirements, sa June 2006 nabigyan ako ng opportunidad na makapasok sa bansang Korea. Biyaya na nanggaling at ipinagkaloob ni Lord saming Mag-ina.

Nakatulong ako sa aking inay. Muling nakapag-aral and dalawa kong kapatid sa college. Two year course, Internet Technology ang aking kapatid na babae at Electrician naman ang lalaki. Naipasok an gaming bunso sa isang private school. Nagtulong ring kaming makapagtayo ng bahay. At sa kasalukuyan ang aking kapatid na babae ay nag-aaral muli ng Nursing.

Naging happy ako ditto sa Korea. Hindi ako nakaramdam ng kalungkutan sapagka’t kasama ko ang aking inay at ang aking mommy Yola. Sa ngayon naka dalawang taon na ako ditto at nagkaroon na ng girlfriend na super bait. Filipina din siya, nagkasama kami sa trabaho.

Marami akong gusting pasalamatan. Una sa poong Maykapal na nagbigay sa amin ng pagkakataong makapagtrabaho sa bansang ito. Salamat din sa aking itay sa pag-aalaga sa tatlo kong kapatid. Salamat sa tumulong sa aking inay na makapagtrabaho dito sa Korea. Thank you…Lord, Thank you ….inay, Thank you….mommy yola!